Τίτλοι τέλους...

Ναι...είναι αλήθεια.
Αυτή η ανάρτηση είναι η τελευταία γι'αυτό το ιστολόγιο.
Δεν είναι εύκολο,αλλά οι παρούσες συνθήκες με οδηγούν στο να εγκαταλείψω αυτήν την ωραία απασχόληση που είχα στον ελεύθερο χρόνο μου.
Οπως βλέπετε και εσείς αγαπημένοι μου blogερόφιλοι...με δυσκολία έκανα αναρτήσεις τον τελευταίο καιρό.
Κυρίως έλλειψης χρόνου...αλλά και έλλειψης ιδεών για διάφορα θέματα.
Θα ήθελα να ευχαριστήσω,από καρδιάς όλους εσάς που με στηρίξατε αυτό το χρονικό διάστημα,που είχα το blog μου.
Δεν θα διαγράψω το ιστολόγιο...για 2 λόγους.
1)Διότι θέλω να υπάρχει και να βλέπω την προσπάθεια που είχα κάνει σε αυτό το εγχείρημα
και
2)Διότι θέλω να έχω επικοινωνία με όλους εσάς,μέσα από τα ιστολόγιά σας.
Φυσικά και θα έρχομαι να σας επισκέφτομαι όποτε μπορώ,είτε αφήνοντάς σας κάποιο σχόλιο,είτε απλώς διαβάζοντάς σας.

Πίσω από κάθε πόρτα, υπάρχει ένας όμορφος κόσμος που με περιμένει. Από τη στιγμή που αποσύρομαι,μια πόρτα έκλεισε.Αλλά κάτι καινούργιο με περιμένει.
Ετσι αισθάνομαι!!

Μπορεί να τα πούμε κάπου αλλού.Τίποτα δεν είναι σίγουρο.
Ποιός ξέρει??
Το σίγουρο,οτι θα κρατήσω επαφή με όλους σας,όσο μπορώ!!
Προτεραιότητα οι σπουδές ...και όχι μόνο!!

Δύσκολοι οι καιροί που διανύουμε.
Ομως,έχουμε πίστη και ελπίδα.
Με τον δικό μας προσωπικό αγώνα,θα τα καταφέρουμε.
Να'μαστε όλοι καλά!!!
Με υγεία πρωτίστως και αισιοδοξία!!!
Τίποτα άλλο δεν θέλουμε.


Και κάτι άλλο να μην ξεχνάμε...

Η δύναμη της πένας είναι μεγαλύτερη από εκείνη της βόμβας.

Και....Οι λέξεις μπορεί να μην έχουν πάντα την ακρίβεια των όπλων,πλήττουν όμως βαθύτερα και ασφαλέστερα.

Σας φιλώ όλους!!!

ΝΑ ΚΑΛΟΜΑΘΑΙΝΩ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

:)))

 Σας αφιερώνω και τραγουδάκι...

 

''Και από τους ψηλούς και από τους κοντούς απέχουν ίδια τ'άστρα''

Ο λόγος μοιάζει να απευθύνεται στους ''ψηλούς'',για να τους συνετίσει,να τους προτείνει αλλη μονάδα σύγκρισης για να μετρήσουν το αληθινό ανάστημά τους.

Η φράση θέλει αποδέκτη και τον άνθρωπο τον ''κοντό'' να αναμετρηθεί με εκείνα που περισσότερο τον ξεπερνάνε αλλά δεν θέλει,δεν επιλέγει ούτε να τα ξέρει.
Σε όποια περίπτωση από τις δύο,θα μπορούσε να γίνει βάση για μια πρώτη αλληλοπαραδοχή,που τόσο έχουμε ανάγκη.
Εμείς οι άνθρωποι δεν είμαστε ούτε ίδιοι,ούτε έχουμε ίδιο ιστορικό,ίδια βιογραφία.Ισως γι'αυτό μας βγαίνουν από το στόμα φράσεις χαμηλές,από το ''ξέρεις εσύ,ποιός είμαι εγώ;'' μέχρι κάποιες,κάποτε ανυπόφορες,αναφορές στο σόι μας και στους δικούς μας,κι αυτά είναι το λιγότερο.

Αν δε βάλουμε σημείο αναφοράς να απέχει απ'όσα πετύχαμε ή δεν πετύχαμε,να απέχει από μας τους καθημερινούς ψηλούς-κοντούς ανθρώπους τόσο πολύ όσο τ'αστέρια,φαίνεται τελικά πως δεν μπορούμε να τα βρούμε ούτε μέσα μας ούτε και μεταξύ μας.

Τα αστέρια βρίσκονται πολύ ψηλά και δε φαίνονται πια στις νύχτες του πολιτισμού μας.
Εχουμε ανάγκη από ''έξοδο'' για να τα δούμε.
Ισως τότε,σε κάποιο άνοιγμα με θέα ουρανού νυχτερινού,στο απόμακρο σεμνό του φως,να δούμε μέσα μας και δίπλα μας.Να αγγίξουμε την ''αναγνώριση'',να μας ελευθερώσει.
Ισως και μας ψηλώσει λίγο πιο κοντά στα άστρα,να μην ξεχνάμε πως υπάρχουν.

Κείμενο από το μηνιαίο περιοδικό  ''Η δράση μας''

Ψηφίζω Ανοικτή Φαρμακευτική(ΕΚΠΑ)

Η ιδέα για τη δημιουργία της συγκεκριμένης κίνησης,προήλθε από ανεξάρτητους,μη κομματικούς προπτυχιακούς,πτυχιούχους και μεταπτυχιακούς φοιτητές του τμήματός μας,ως επιστέγασμα των διαχρονικών προβληματισμών για το μέλλον της σχολής μας.
Ολον αυτόν τον καιρό,προβληματιστήκαμε έντονα,σχετικά με την αντίδραση των φοιτητών στο νέο νομοσχέδιο της Παιδείας και αποφασίσαμε με τη σειρά μας να παρέμβουμε,προκειμένου το Πανεπιστήμιο να παραμείνει ανοικτό,σε κάθε περίπτωση.
Είναι παράλογο σε μια δημοκρατία,όπου δεν διώκεται ο καθένας για τις απόψεις του,να τίθεται σε ψηφοφορία μία κατάληψη.Οι μόνοι ζημιωμένοι από αυτήν είναι οι φοιτητές (προπτυχιακοί-μεταπτυχιακοι).Οι δικές τους σπουδές υποβαθμίζονται και εμποδίζονται.
Πιστεύουμε,πως όποιος διαφωνεί σε νόμους,μπορεί να τους αντιπαρέλθει,δημιουργώντας πλειοψηφίες και ψηφίζοντας μια νέα κυβέρνηση στις επόμενες εκλογές,η οποία θα αλλάξει τους νόμους.
Για σκεφτείτε λίγο πως θα ήταν η Ελλάδα,αν οι φοιτητές αυτής της χώρας δοκίμαζαν την πένα,το πληκτρολόγιο και αποφάσιζαν να αγαπήσουν τη δημιουργία και να περιφρονήσουν την καταστροφή...
Αίτημά μας....να κριθούν οι δυσλειτουργίες και οι ασάφειες του νέου νόμου για την τριτοβάθμια εκπαίδευση,χωρίς να επηρεαστεί η λειτουργία των πανεπιιστημιακών ιδρυμάτων.
Ονειρευόμαστε μια πραγματική ακαδημαϊκή κοινότητα με άσυλο ιδεών κυρίως,που θα λειτουργεί ως τρόπος προστασίας και αυτοπροστασίας της.
Τονίζουμε....είμαστε ανεξάρτητοι,μη ακομμάτιστοι φοιτητές,όχι γιατί δεν έχουμε προσωπική άποψη,αλλά γιατί θέλουμε να πιστεύουμε πως θα φτιάξουμε ένα νέο και καθαρό μέλλον,γλιτώνοντας από κάθε τι βρώμικο που καραδοκεί σε κάθε γωνιά της ζωής μας.
Πιστεύουμε πως οι φοιτητικές παρατάξεις μετέτρεψαν το ελληνικό Πανεπιστήμιο σε αυτό ακριβώς που σινίσταται και η ιδεολογία τους.....σε μια απέραντη χωματερή!!
Είναι λυπηρό να βλέπει κάποιος τα Πανεπιστήμια των άλλων χωρών να εκσυχρονίζονται,να βάζουν μέσα παραγωγικούς επιστήμονες,να παράγουν τεχνογνωσία και έρευνα και στην Ελλάδα να υποβαθμίζονται συνεχώς...
Ζητάμε μια ακαδημαΪκή κοινότητα πολυφωνική,εξωστρεφή.Θέλουμε ένα Πανεπιστήμιο που θα προάγει το διάλογο επί ίσοις όροις,ένα Πανεπιστήμιο που δε θα φοβάται σε νέες ιδέες,σε νέους τομείς ειδίκευσης.Τελικά,επιθυμούμε ένα σύγχρονο Πανεπιστήμιο...!!!

ΜΙΚΡΟΒΙΟΛΟΓΙΑ ΤΡΟΦΙΜΩΝ (ΤΡΟΦΙΜΑ ΚΑΙ ΝΟΣΗΜΑΤΑ)

Πολλές από τις μεθόδους συντήρησης των τροφίμων που εφαρμόζονται μέχρι σήμερα πιθανόν ανακαλύφθηκαν τυχαία στους προηγούμενους αιώνες.Οι άνθρωποι προγενέστερων πολιτισμών παρατήρησαν οτι το αφυδατωμένο κρέας και τα αλατισμένα ιχθυρά αντιστέκονταν στη φυσική αλλοίωση.
Οι νομάδες είχαν εγκαίρως αντιληφθεί οτι το ξυνισμένο γάλα των ζώων ήταν πιο ανθεκτικό σε περαιτέρω αποσύνθεση ενώ διατηρούσε τη γεύση του.
Επιπλέον,παρατήρησαν οτι αν αφαιρούσαν το νερό από το πήγμα του γάλακτος και το άφηναν να ωριμάσει (τρόπος παρασκευής τυριού) μπορούσαν να το συντηρήσουν πιο αποτελεσματικά και ήταν πιο νόστιμο.Οι αγρότες σύντομα κατάλαβαν οτι αν οι σπόροι διατηρούνταν στεγνοί,δεν μούχλιαζαν,κπλ...
Ομως....
καθώς όλο και περισσότερα προϊόντα διατροφής παρασκευάζονται σε σύγχρονες βιομηχανικές μονάδες και έχουν ευρεία διανομή παγκοσμίως,θεωρείται πλέον πιθανό οτι αποτελούν πηγές εξάπλωσης επιδημικών εξάρσεων όπως ακριβώς συμβαίνει με το πόσιμο νερό των κρατικών δικτύων.
Για να ελαχιστοποιηθεί η πιθανότητα εξάπλωσης επιδημιών δημιουργήθηκαν κρατικές τοπικές υπηρεσίες με αρμοδιότητα την επιθεώρηση των εγκαταστάσεων παρασκευής γαλακτοκομικών προϊόντων και των εστιατορίων.
Επίσης,ο οργανισμός τροφίμων και φαρμάκων των ΗΠΑ (FDA) και το Τμήμα Γεωργίας των ΗΠΑ (USDA) διατηρούν ένα σύστημα επιτήρησης σε λιμάνια και σε κεντρικές περιοχές παρασκευής τροφίμων.
Μια σύγχρονη εξέλιξη  σε αυτόν τον τομέα είναι η εισαγωγή του HACCP (σύστημα ανάλυσης κινδύνων και κρίσιμων σημείων ελέγχου),το οποίο αποσκοπεί στη διατήρηση της ασφάλειας των τροφίμων καθ'όλη τη διαδικασία παρασκευής τους ''από τη φάρμα,μέχρι το πιάτο μας''.
Πριν την εισαγωγή του συστήματος HACCP,ο πρωταρχικός ρόλος των κρατικών υπηρεσιών ήταν να πραγματοποιούν επιτόπιες δειγματοληψίες για να ανιχνεύσουν τα μολυσμένα τρόφιμα που παράχθηκαν.
Τέτοιες δειγματοληψίες πραγματοποιούνται ακόμα και σήμερα,όμως το σύστημα HACCP έχει σχεδιαστεί με σκοπό να προλαμβάνει τη μόλυνση των τροφίμων,μέσω του καθορισμού σημείων στη διαδικασία παραγωγής,στα οποία υπάρχει η πιθανότητα να μολυνθεί το τρόφιμο με παθογόνα μικρόβια.

Μέσω της επιτήρησης αυτών των σημείων ελέγχου μπορεί να προληφθεί η εισαγωγή μικροοργανισμών στα τρόφιμα ή αν ήδη υπάρχουν σε αυτά,να ανασταλεί ο πολλαπλασιασμός τους.

Για παράδειγμα,το σύστημα HACCP μπορεί να αναγνωρίσει στάδια κατά τη διάρκεια μιας διαδικασίας παραγωγής στα οποία το νωπό κρέας είναι πιθανό να επιμολυνθεί από το εντερικό περιεχόμενο του ζώου. 
Το σύστημα HACCP επίσης απαιτεί την τακτική παρακολούθηση των θερμοκρασιών που απαιτούνται για τη θανάτωση των μικροοργανισμών κατά τη διάρκεια της διαδικασίας παραγωγής και των κατάλληλων θερμοκρασιών αποθήκευσης των προϊόντων που θα αποτρέψουν τον πολλαπλασιασμό αυτών.

.... ΚΑΚΗ ΠΑΙΔΕΙΑ ΚΑΙ ΔΙΑΦΘΟΡΑ ΠΑΝΕ ΧΕΡΙ-ΧΕΡΙ....

Από ένα e-mail που έλαβα...

Είναι μεγαλούτσικο...αλλά μπορείτε να κρίνετε και να συγκρίνετε...με τη παιδεία στην Ελλάδα...

«Αγαπητέ Σωκράτη, μαθαίνω αρχαία ελληνικά και επειδή χθες διαβάζαμε μια επιστολή του Επίκουρου προς το φίλο μου Μένοικο... μου άρεσε η προσφώνηση της επιστολής του και προσπάθησα να τη μιμηθώ.

 

Το σύστημά μας

Κατ' αρχάς, θα πρέπει να σου πω ότι εμείς εδώ στη Φινλανδία, από την 1η μέχρι και την 9η τάξη πηγαίνουμε στο ίδιο ενιαίο ολοήμερο σχολείο. Αφού προετοιμαστούμε κατάλληλα στην ηλικία των 6-7 ετών σε μια προκαταρκτική τάξη, μόλις συμπληρώσουμε τα 7 αρχίζει το σχολείο.

Από την 1η μέχρι την 6η τάξη το σχολείο λέγεται «Alaaste» και από την 7η μέχρι την 9η τάξη «Yia-ste».

Επιλέγουμε μαθήματα
Εγώ προετοιμάζομαι του χρόνου να πάω στο Lyseo - Λύκειο.
Εκεί η σχολική περίοδος χωρίζεται σε 5 περιόδους και η κάθε μια διαρκεί 6 εβδομάδες και τελειώνει με μια εβδομάδα εξετάσεων, όπου χορηγούνται και πιστοποιητικά επιδόσεων.
Σε κάθε περίοδο οι μαθητές έχουν το δικαίωμα, μέσα από τα προσφερόμενα μαθήματα, να κάνουν τη δική τους επιλογή και να δημιουργήσουν το δικό τους πρόγραμμα μαθημάτων. Υπάρχουν κάποια μαθήματα που είναι υποχρεωτικά, όμως η χρονική κατανομή είναι δουλειά του μαθητή.
Για να το καταλάβεις, αυτό που θα πρέπει να σου πω είναι ότι παρότι είσαι π.χ. στη δεύτερη τάξη, μπορείς, αν θέλεις, να παρακολουθήσεις κάποια μαθήματα της πρώτης ή και της τρίτης τάξης. Η επιλογή είναι δική σου υπόθεση και εξαρτάται από τη διάθεση, την όρεξη και τις προθέσεις σου. Αν σε κάποιο μάθημα δεν περάσεις τις εξετάσεις μπορείς να το επαναλάβεις κάποια στιγμή της χρονιάς που θα νιώθεις έτοιμος. Για τις γλώσσες και τα μαθηματικά υπάρχουν τα λεγόμενα «βραχύχρονα» και τα «μακρόχρονα» εντατικά τμήματα.

Στο Λύκειο, όπως σου έγραψα, μετά από 5 εβδομάδες σχολείο, υπάρχει μια εβδομάδα εξετάσεων σε έξι μαθήματα. Αν κάποιος δεν επέλεξε κάποιο μάθημα, την ημέρα εκείνη είναι ελεύθερος. Για τα τεστ δεν υπάρχει συγκεκριμένος χρόνος. Όποιος τελειώσει πάει στο σπίτι του. Οι καθηγητές, συνήθως δεν επιτηρούν καθόλου αλλά κανείς μας δεν διανοείται να μιλήσει ή να αντιγράψει γιατί θεωρείται μεγάλη ντροπή. Αν κάποιος δεν είναι ευχαριστημένος με τη βαθμολογία μπορεί να ζητήσει να μη ληφθεί υπόψη και να την επαναλάβει μετά από μερικές εβδομάδες. Μετά την εβδομάδα των τεστ παίρνουμε τα πιστοποιητικά επιδόσεων.

Υστερόγραφο
Όπως θα κατάλαβες, η επιτυχία μας είναι ένας συνδυασμός πολλών παραγόντων. Όπως μας λέει και ο δάσκαλος μας, ο Καουρισμάκι, «η εκπαίδευση δε γίνεται ποτέ μέσα σε ένα πολιτικό και- πολιτισμικό κενό. Είναι συστατικό κομμάτι του συνόλου της κοινωνίας, όπου δάσκαλοι, γονείς, μαθητές και πολιτεία συμβάλουν κατά τον ίδιο βαθμό». Η δασκάλα μας μάλιστα, η Κεκόνεν, μας λέει ότι «συμμετοχή στην παιδεία μας έχουν η οικογένεια και η γειτονιά, το κοινωνικό περιβάλλον, δηλαδή η κοινωνία με τις αξίες και τα πρότυπα της, ο δεδομένος χώρος και χρόνος, οι ανθρώπινες σχέσεις, οι νόμοι και τα ΜΜΕ με τις απόψεις και εικόνες που μεταδίδουν».
Πρόσφατα, μαζί με τους γονείς μου παρακολουθήσαμε μια μαγνητοφωνημένη Ομιλία στη βιβλιοθήκη του σχολείου μας από ένα καθηγητή από το ΜΙΤ της Μασαχουσέτης, τον Symour Papert, ο οποίος μας είπε:
«Όλα τα συστήματα είναι κουτά. Εμείς νομίζουμε ότι τα συστήματα είναι έξυπνα. Πολύ σπάνια όμως τα συστήματα μπορούν να δουν αυτό που συμβαίνει κάτω από τη μύτη τους. Ένα σύστημα, από τη στιγμή που μπαίνει στη λογική της συντήρησης, από τη στιγμή που εναντιώνεται στο άνοιγμα του μυαλού και στην ιδέα της αλλαγής, αρέσκεται να πιστεύει στην ίδια του την προπαγάνδα, στις ιστορίες που ουσιαστικά μόνο του δημιουργεί... Μια κραταιά γραφειοκρατία μπορεί να έχει όλες τις πληροφορίες αλλά λόγω έλλειψης ευελιξίας και καθαρής σκέψης να μην μπορεί να αντιδράσει και να καθορίσει τα γεγονότα».
 Νομίζω πως θα συμφωνήσεις, γι' αυτό και στο σχολείο μας οι γονείς μας συμμετέχουν ενεργά στην αξιολόγηση πρόσληψης του διευθυντή αλλά και των καθηγητών. Αν δε συμμετέχουν οι άμεσα ενδιαφερόμενοι για να συναποφασίσουν για το ποιοι θα αναλάβουν το έργο εκπαίδευσης των παιδιών τους, ποιος θα το κάνει καλύτερα και χωρίς σκοπιμότητες;

Είμαι πολύ περίεργος να μάθω πως είναι το δικό σας σύστημα και πως περνάτε την ημέρα σας.
Με ρώτησες πόσο έχει σ' εμάς το τελευταίο μοντέλο της NOKIA, και το Touareg της VW, ειλικρινά δεν ξέρω γιατί δεν έχω κινητό και ο μπαμπάς μου έχει ένα παλιό τζιπ, διότι εμείς στη Φινλανδία έχουμε χιλιάδες χιλιόμετρα χωματόδρομων. Πάντως, το καλοκαίρι που ήμουν στη Ρόδο, είδα πολλά πανάκριβα τζιπ και σκέφτηκα πως μάλλον θα τα χρειάζονται για να πηγαίνουν για σαφάρι στη Σαχάρα, διότι το νησί δεν έχει και τόσους πολλούς δρόμους.

Λοιπόν φίλε μου, «Kiitos» (ευχαριστώ) για το σήμα του «Ολυμπιακού» που μου έστειλες, της αγαπημένης σου ομάδας όπως μου λες, δυστυχώς δεν την γνωρίζω. Ελπίζω με αυτό να μη σε στενοχώρησα, αλλά οφείλω να σου πω, πως με το ποδόσφαιρο δεν τα πάω και τόσο καλά.
Στον ελεύθερο χρόνο μου προτιμάω να πάω στη βιβλιοθήκη της γειτονιάς μου, να σερφάρω λίγο στο Ιντερνέτ, να πάω για σκι ή πατινάζ στον πάγο με τους φίλους μου και τις λίγες ώρες την εβδομάδα που βλέπω τηλεόραση, προτιμάω να δω κανένα ντοκιμαντέρ για την ιστορία σας και άλλες μακρινές χώρες, που δεν έχω πάει. Όπως άκουσα, σύμφωνα με το Ευρωβαρόμετρο, είμαστε η χώρα με τη χαμηλότερη τηλεθέαση στην Ευρώπη. Ξέχασα, δε, να σου πω ότι εκτός της σχολικής, σε κάθε γειτονιά μας υπάρχει μια δημόσια βιβλιοθήκη και δεν υπάρχει μαθητής που να μην έχει μια δανειστική ταυτότητα βιβλίων ή σύνδεση με το ιντερνέτ.

Φίλε μου, σου εύχομαι καλή επιτυχία και κουράγιο. Δυστυχώς ή ευτυχώς δεν υπάρχει άνθρωπος στον κόσμο που να μπορούσε να επιλέξει το τόπο γέννησης του.

Φιλικά, Markus Bootsarb''

Και επειδή σας κούρασα...ακούστε και ένα τραγουδάκι...έτσι να χαλαρώσουμε λιγάκι!!!

:))

 

 

Η ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΕΛΛΑΔΑ....ΘΥΜΙΖΕΙ ΣΠΙΝΑΛΟΓΚΑ

Κάτι ξέρανε...και φέτος προβάλλεται η επιτυχημένη σειρά ''Το νησί'',της Βικτόριας Χίσλοπ.
Τυχαίο???....Δε νομίζω!!!
Η Σπιναλόγκα παρομοιάζεται με νεκροταφείο και ο προορισμός για όποιον τύγχανε να κάνει τη διαδρομή
με το καϊκι...χωρίς  επιστροφή.
Ελλάδα...στο άκουσμα αυτής της λέξης σήμερα,φαντάζεσαι μια άρρωστη,σχεδόν παράλυτη φυσιογνωμία.

Μια Σπιναλόγκα καταντήσαμε...

Λέπρα...μία νόσος που περισσότερο πολεμήθηκε παρά θεραπεύτηκε.
Ετσι και για μας,γιατρειά δεν ξέρω αν υπάρξει και πότε...το σίγουρο είναι πως θα συνεχιστούν ακόμη
μεγαλύτεροι και πιο βάναυσοι πόλεμοι έναντι των Ελλήνων πολιτών.
Δυστυχώς,πάντοτε οι κοινωνίες από παλιά,προτιμούν να απομονώνουν,παρά να βοηθούν και να ενσωμα-
τώνουν τις ευπαθείς ομάδες.
Το θέμα  όμως είναι...γιατί δεν το κάνουμε σήμερα...όχι στις ευπαθείς ομάδες...αλλά στα νοσηρά
πρόσωπα των πολιτικών...
 Γιατί????
 Σκόρπιες σκέψεις...
 Το αφιερώνω...στην Ελλάδα μου,που δε θέλω  να τη δω να δυστυχεί...

Αχ βρε μάνα μου Ελλαδίτσα

Στου τσοπάνου σου τη γκλίτσα

Ακουμπάς σα δεκανίκι

Κι απ το άδειο  σου μανίκι

Έναν άσσο πια δε βγάζεις

Αχ Ελλάδα ,…με τρομάζεις!

Πως σε καταντήσαν όλοι

Μ ένα άδειο πορτοφόλι

Να γυρίζεις στας Ευρώπας

-Δεν το ήξερες,..δεν ρώτας;-

Πως θα έρθει κάποια μέρα

Να σε κάνουν όλοι πέρα

Χρήμα λεν πως δεν υπάρχει

Και θα χάσομε τη μάχη

Πως τα φάγαμε μας λένε

Και γι αυτό όλοι μας φταίμε

Τρόϊκα και Δουνουτού

Στην Ελλάδα κάνουν ντου

Θέατρο του παραλόγου

Και του ψεύτικου του λόγου

Όλα αυτά αν σε τρομάζουν,

ΞΥΠΝΑ Ελλάδα! Σε βιάζουν!!!!

ΠΕΡΙ ΚΡΙΣΕΩΣ...ΚΑΙ ΔΙΑΚΡΙΣΕΩΣ

Ο φετινός Μάρτιος 2011 έχει όλο τον προηγούμενο καιρό φορτισθεί με την αναμενόμενη 4η δόση του 

δανείου μας από το Δ.Ν.Τ,τη συνεχή εξουθενωτική διεθνή επιτήρηση και την επαπειλούμενη πτώχευση.

Την πρώτη χρεωκοπία το Ελληνικό κράτος την έζησε ήδη στα 1827 λόγω αδυναμίας αποπληρωμής των

δανείων του 1824 και ακολούθησε η πτώχευση του 1843,καθώς αδυνατούσε να εξοφλήσει τα ''Δάνεια

της Ανεξαρτησίας''.

Πενήντα χρόνια αργότερα,στις 10 Δεκεμβρίου του 1893,ο τότε πρωθυπουργός Χαρίλαος Τρικούπης,οδηγήθηκε

στη δραματική ομολογία ''δυστυχώς επτωχεύσαμεν'',μη μπορώντας ν'ανταποκριθεί στα μεγάλα δάνεια για τη 

δημιουργία κυρίως του σιδηροδρομικού δικτύου και το Μάιο του1932,ο Ελευθέριος Βενιζέλος αναφώνησε 

το ''τελικώς επτωχεύσαμεν'',αδυνατώντας να εξοφλήσει τα χρέη της Μικρασιατικής καταστροφής,μάλιστα 

στην εποχή εκείνη της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης και της μεγάλης ύφεσης (1929).

Σε όλες αυτές τις κρίσιμες ιστορικές στιγμές μπορεί ένας σημερινός να δει στους εκάστοτε ηγέτες την ασυνεννοησία,

την ανεύθυνη διαχείριση,το διχασμό,την ύπουλη τοκογλυφία των δανειστών,τα οδυνηρά διαχρονικά μας 

πάθη και παθήματα,όχι  όμως την τόση απληστία,την κατασπατάληση,την καταλήστευση των εθνικών ταμείων 

από τους διαχειριστές τους για ίδιο όφελος,την απεμπόληση κάθε ηθικού φραγμού και την υποτέλεια,τον

εθνικό εξευτελισμό που ανυπόφορα σήμερα μας πληγώνει. 

Εδώ φτάσαμε!!!

Αυτοί καταντήσαμε ως πολίτες,αυτοί οι άρχοντες μάς αντιστοιχούν.

Μάρτιος 2011...Στην Εκκλησιαστική παράδοση και ζωή είναι μήνας της Μεγάλης Σαρακοστής και της πνευματικής

ανασυγκρότησης.Στην ''Κλίμακα'' των λόγων περί αρετών που προβάλλεται και διαβάζεται αυτές τις μέρες,

του Αγίου Ιωάννου του Σιναϊτη,στα επάνω σκαλοπάτια βρίσκεται ο Λόγος ''Περί διακρίσεως'' σε 3 μέρη.

Στην εισαγωγή αυτού του λόγου γράφει:

''Διάκριση για τους αρχάριους είναι η σωστή επίγνωση του εαυτού τους.Για τους μεσαίους εκείνη η αίσθηση η νοητή

που διακρίνει αλάνθαστα το πραγματικά καλό από το φυσικό καλό και από το αντίθετό του το κακό.

Στους τέλειους ,διάκριση είναι η γνώση που έχουν από θείο φωτισμό και η δύναμη που έχει αυτή να φωτίζει με

το δικό της φως και όσα σκοτεινά υπάρχουνε στους άλλους...''

Διάκριση,υψηλά πνευματικά γράμματα!!!

Σε πρώτη κρίση περιττά,ξένα,ακατανόητα στους τεχνοκράτες,στους σημερινούς διαχειριστές της μίζερης επιβίωσης 

σ'αυτόν τον κόσμο.Αν είχαμε όμως λίγο φως,λίγη διάκριση  να καταλάβουμε πως φτάσαμε μέχρις εδώ...

Ποιό μοντέλο ζωής υιοθετήσαμε και πώς θυσιάσαμε σ'αυτό ότι ευγενές,ηρωικό,αυτοθυσιαστικό,πνευματικό 

στον πλαδαρό νεοπλουτισμό,στο απατηλό και στο πρόσκαιρο.

Οι Ελληνες έχουμε ελαττώματα.Τα αναγνωρίζουμε.

Αν μπορούσαμε όμως αυτήν την ώρα της κρίσεως να δούμε πίσω από αυτά τα ελαττώματα τα άλλα,τα υπέροχα

προτερήματά μας,την αναζήτηση του ωραίου,του αληθινού,του μέτρου,του λιτού,τον βαθύ πόθο που στοχεύει στο 

αιώνιο...

Αυτά τα ξέρουμε καλά οι Ελληνες,αυτά όμως στερηθήκαμε,μείναμε χρόνια νηστικοί,αφήσαμε πεινασμένα 

και τα παραχορτασμένα ακόμη σήμερα παιδιά μας...

Βρίσκονται ηγέτες,πολίτες διακριτικοί να καταλάβουν;;;

Κείμενο από το μηνιαίο περιοδικό ''Η Δράση μας''