Κυριακή 6 Νοεμβρίου 2011

Τίτλοι τέλους...



Ναι...είναι αλήθεια.
Αυτή η ανάρτηση είναι η τελευταία γι'αυτό το ιστολόγιο.
Δεν είναι εύκολο,αλλά οι παρούσες συνθήκες με οδηγούν στο να εγκαταλείψω αυτήν την ωραία απασχόληση που είχα στον ελεύθερο χρόνο μου.
Οπως βλέπετε και εσείς αγαπημένοι μου blogερόφιλοι...με δυσκολία έκανα αναρτήσεις τον τελευταίο καιρό.
Κυρίως έλλειψης χρόνου...αλλά και έλλειψης ιδεών για διάφορα θέματα.
Θα ήθελα να ευχαριστήσω,από καρδιάς όλους εσάς που με στηρίξατε αυτό το χρονικό διάστημα,που είχα το blog μου.
Δεν θα διαγράψω το ιστολόγιο...για 2 λόγους.
1)Διότι θέλω να υπάρχει και να βλέπω την προσπάθεια που είχα κάνει σε αυτό το εγχείρημα
και
2)Διότι θέλω να έχω επικοινωνία με όλους εσάς,μέσα από τα ιστολόγιά σας.
Φυσικά και θα έρχομαι να σας επισκέφτομαι όποτε μπορώ,είτε αφήνοντάς σας κάποιο σχόλιο,είτε απλώς διαβάζοντάς σας.

Πίσω από κάθε πόρτα, υπάρχει ένας όμορφος κόσμος που με περιμένει. Από τη στιγμή που αποσύρομαι,μια πόρτα έκλεισε.Αλλά κάτι καινούργιο με περιμένει.
Ετσι αισθάνομαι!!

Μπορεί να τα πούμε κάπου αλλού.Τίποτα δεν είναι σίγουρο.
Ποιός ξέρει??
Το σίγουρο,οτι θα κρατήσω επαφή με όλους σας,όσο μπορώ!!
Προτεραιότητα οι σπουδές ...και όχι μόνο!!

Δύσκολοι οι καιροί που διανύουμε.
Ομως,έχουμε πίστη και ελπίδα.
Με τον δικό μας προσωπικό αγώνα,θα τα καταφέρουμε.
Να'μαστε όλοι καλά!!!
Με υγεία πρωτίστως και αισιοδοξία!!!
Τίποτα άλλο δεν θέλουμε.


Και κάτι άλλο να μην ξεχνάμε...
Η δύναμη της πένας είναι μεγαλύτερη από εκείνη της βόμβας.
Και....Οι λέξεις μπορεί να μην έχουν πάντα την ακρίβεια των όπλων,πλήττουν όμως βαθύτερα και ασφαλέστερα.


Σας φιλώ όλους!!!
ΝΑ ΚΑΛΟΜΑΘΑΙΝΩ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
:)))

 Σας αφιερώνω και τραγουδάκι...