Τρίτη 22 Μαρτίου 2011

Η ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΕΛΛΑΔΑ....ΘΥΜΙΖΕΙ ΣΠΙΝΑΛΟΓΚΑ

Κάτι ξέρανε...και φέτος προβάλλεται η επιτυχημένη σειρά ''Το νησί'',της Βικτόριας Χίσλοπ.
Τυχαίο???....Δε νομίζω!!!
Η Σπιναλόγκα παρομοιάζεται με νεκροταφείο και ο προορισμός για όποιον τύγχανε να κάνει τη διαδρομή
με το καϊκι...χωρίς  επιστροφή.
Ελλάδα...στο άκουσμα αυτής της λέξης σήμερα,φαντάζεσαι μια άρρωστη,σχεδόν παράλυτη φυσιογνωμία.
Μια Σπιναλόγκα καταντήσαμε...
Λέπρα...μία νόσος που περισσότερο πολεμήθηκε παρά θεραπεύτηκε.
Ετσι και για μας,γιατρειά δεν ξέρω αν υπάρξει και πότε...το σίγουρο είναι πως θα συνεχιστούν ακόμη
μεγαλύτεροι και πιο βάναυσοι πόλεμοι έναντι των Ελλήνων πολιτών.
Δυστυχώς,πάντοτε οι κοινωνίες από παλιά,προτιμούν να απομονώνουν,παρά να βοηθούν και να ενσωμα-
τώνουν τις ευπαθείς ομάδες.
Το θέμα  όμως είναι...γιατί δεν το κάνουμε σήμερα...όχι στις ευπαθείς ομάδες...αλλά στα νοσηρά
πρόσωπα των πολιτικών...
 Γιατί????
 Σκόρπιες σκέψεις...
 Το αφιερώνω...στην Ελλάδα μου,που δε θέλω  να τη δω να δυστυχεί...

Αχ βρε μάνα μου Ελλαδίτσα
Στου τσοπάνου σου τη γκλίτσα
Ακουμπάς σα δεκανίκι
Κι απ το άδειο  σου μανίκι
Έναν άσσο πια δε βγάζεις
Αχ Ελλάδα ,…με τρομάζεις!
Πως σε καταντήσαν όλοι
Μ ένα άδειο πορτοφόλι
Να γυρίζεις στας Ευρώπας
-Δεν το ήξερες,..δεν ρώτας;-
Πως θα έρθει κάποια μέρα
Να σε κάνουν όλοι πέρα
Χρήμα λεν πως δεν υπάρχει
Και θα χάσομε τη μάχη
Πως τα φάγαμε μας λένε
Και γι αυτό όλοι μας φταίμε
Τρόϊκα και Δουνουτού
Στην Ελλάδα κάνουν ντου
Θέατρο του παραλόγου
Και του ψεύτικου του λόγου
Όλα αυτά αν σε τρομάζουν,
ΞΥΠΝΑ Ελλάδα! Σε βιάζουν!!!!


Τετάρτη 9 Μαρτίου 2011

ΠΕΡΙ ΚΡΙΣΕΩΣ...ΚΑΙ ΔΙΑΚΡΙΣΕΩΣ

Ο φετινός Μάρτιος 2011 έχει όλο τον προηγούμενο καιρό φορτισθεί με την αναμενόμενη 4η δόση του 
δανείου μας από το Δ.Ν.Τ,τη συνεχή εξουθενωτική διεθνή επιτήρηση και την επαπειλούμενη πτώχευση.
Την πρώτη χρεωκοπία το Ελληνικό κράτος την έζησε ήδη στα 1827 λόγω αδυναμίας αποπληρωμής των
δανείων του 1824 και ακολούθησε η πτώχευση του 1843,καθώς αδυνατούσε να εξοφλήσει τα ''Δάνεια
της Ανεξαρτησίας''.
Πενήντα χρόνια αργότερα,στις 10 Δεκεμβρίου του 1893,ο τότε πρωθυπουργός Χαρίλαος Τρικούπης,οδηγήθηκε
στη δραματική ομολογία ''δυστυχώς επτωχεύσαμεν'',μη μπορώντας ν'ανταποκριθεί στα μεγάλα δάνεια για τη 
δημιουργία κυρίως του σιδηροδρομικού δικτύου και το Μάιο του1932,ο Ελευθέριος Βενιζέλος αναφώνησε 
το ''τελικώς επτωχεύσαμεν'',αδυνατώντας να εξοφλήσει τα χρέη της Μικρασιατικής καταστροφής,μάλιστα 
στην εποχή εκείνη της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης και της μεγάλης ύφεσης (1929).
Σε όλες αυτές τις κρίσιμες ιστορικές στιγμές μπορεί ένας σημερινός να δει στους εκάστοτε ηγέτες την ασυνεννοησία,
την ανεύθυνη διαχείριση,το διχασμό,την ύπουλη τοκογλυφία των δανειστών,τα οδυνηρά διαχρονικά μας 
πάθη και παθήματα,όχι  όμως την τόση απληστία,την κατασπατάληση,την καταλήστευση των εθνικών ταμείων 
από τους διαχειριστές τους για ίδιο όφελος,την απεμπόληση κάθε ηθικού φραγμού και την υποτέλεια,τον
εθνικό εξευτελισμό που ανυπόφορα σήμερα μας πληγώνει. 
Εδώ φτάσαμε!!!
Αυτοί καταντήσαμε ως πολίτες,αυτοί οι άρχοντες μάς αντιστοιχούν.
Μάρτιος 2011...Στην Εκκλησιαστική παράδοση και ζωή είναι μήνας της Μεγάλης Σαρακοστής και της πνευματικής
ανασυγκρότησης.Στην ''Κλίμακα'' των λόγων περί αρετών που προβάλλεται και διαβάζεται αυτές τις μέρες,
του Αγίου Ιωάννου του Σιναϊτη,στα επάνω σκαλοπάτια βρίσκεται ο Λόγος ''Περί διακρίσεως'' σε 3 μέρη.
Στην εισαγωγή αυτού του λόγου γράφει:
''Διάκριση για τους αρχάριους είναι η σωστή επίγνωση του εαυτού τους.Για τους μεσαίους εκείνη η αίσθηση η νοητή
που διακρίνει αλάνθαστα το πραγματικά καλό από το φυσικό καλό και από το αντίθετό του το κακό.
Στους τέλειους ,διάκριση είναι η γνώση που έχουν από θείο φωτισμό και η δύναμη που έχει αυτή να φωτίζει με
το δικό της φως και όσα σκοτεινά υπάρχουνε στους άλλους...''
Διάκριση,υψηλά πνευματικά γράμματα!!!
Σε πρώτη κρίση περιττά,ξένα,ακατανόητα στους τεχνοκράτες,στους σημερινούς διαχειριστές της μίζερης επιβίωσης 
σ'αυτόν τον κόσμο.Αν είχαμε όμως λίγο φως,λίγη διάκριση  να καταλάβουμε πως φτάσαμε μέχρις εδώ...
Ποιό μοντέλο ζωής υιοθετήσαμε και πώς θυσιάσαμε σ'αυτό ότι ευγενές,ηρωικό,αυτοθυσιαστικό,πνευματικό 
στον πλαδαρό νεοπλουτισμό,στο απατηλό και στο πρόσκαιρο.
Οι Ελληνες έχουμε ελαττώματα.Τα αναγνωρίζουμε.
Αν μπορούσαμε όμως αυτήν την ώρα της κρίσεως να δούμε πίσω από αυτά τα ελαττώματα τα άλλα,τα υπέροχα
προτερήματά μας,την αναζήτηση του ωραίου,του αληθινού,του μέτρου,του λιτού,τον βαθύ πόθο που στοχεύει στο 
αιώνιο...
Αυτά τα ξέρουμε καλά οι Ελληνες,αυτά όμως στερηθήκαμε,μείναμε χρόνια νηστικοί,αφήσαμε πεινασμένα 
και τα παραχορτασμένα ακόμη σήμερα παιδιά μας...
Βρίσκονται ηγέτες,πολίτες διακριτικοί να καταλάβουν;;;

Κείμενο από το μηνιαίο περιοδικό ''Η Δράση μας''